Το Λασίθι βρίσκεται για ακόμη μία φορά στο περιθώριο των εξελίξεων που καθορίζουν το μέλλον της Κρήτης. Η πρόσφατη σύσκεψη για τον Νότιο Οδικό Άξονα (ΝΟΑΚ) και τη σύνδεση με το νέο αεροδρόμιο Καστελίου πραγματοποιήθηκε χωρίς καμία συμμετοχή από το Λασίθι, σαν να μην αφορά τον νότο του Λασιθίου, την Ιεράπετρα, έως την Σητεία. Καμία ουσιαστική διεκδίκηση.
Την ίδια ώρα, άλλες περιοχές της Κρήτης διατυπώνουν αιτήματα, θέτουν χρονοδιαγράμματα και απαιτούν συγκεκριμένες λύσεις για τη σύνδεσή τους με το νέο αεροδρόμιο. Το αποτέλεσμα είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης δύο ταχυτήτων.
Η απουσία του Λασιθίου από τη σύσκεψη δεν είναι τυχαία ούτε αθώα. Στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα ότι η ανατολική Κρήτη δεν αποτελεί, προς το παρόν, προτεραιότητα για τον σχεδιασμό των μεγάλων έργων. Επρεπε να είναι παρόντες όλοι οι ενδιαφερόμενοι, και όχι αποσπασματικά η κάθε περιοχή να διεκδικεί το αυτονόητο. Επρεπε να υπάρχει συνεργασία και ενιαία διεκδίκηση.
Ο Δήμαρχος Βιάννου αποκάλυψε ότι κλήθηκε αιφνιδιαστικά από τον Υπουργό Χρίστο Δήμα, μαζί με όλους τους Δημάρχους της ευρύτερης περιοχής της Μεσαράς, για μια συνάντηση με αντικείμενο τις διασυνδέσεις του ΝΟΑΚ με το αεροδρόμιο Καστελίου. Το Λασίθι, έμεινε εκτός σύσκεψης.
Ο ΒΟΑΚ τελειώνει στον Αγιο Νικόλαο, και ο ΝΟΑΚ δεν φτάνει καν στην Ιεράπετρα, πόσο μάλλον στη Σητεία. Ο δε σχεδιασμός, δεν φαίνεται να περιλαμβάνει ΝΟΑΚ, αλλά κάθετο άξονα Ιεράπετρα – Παχειά Αμμο.
Και αυτό το μήνυμα βαραίνει έναν νομό που ήδη δοκιμάζεται από ελλείψεις υποδομών, και αναποτελεσματική εκπροσώπηση στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Υπάρχει ένα γενικότερο ζήτημα, το οποίο αντιλαμβάνονται οι πολίτες πως δεν πάει άλλο. Ο κυβερνητικός βουλευτής κρύβεται και δεν λαμβάνει θέση για όσα σοβαρά απασχολούν το νομό. Συνήθως αρκείται να οικειοποιείται προσπάθειες τρίτων. Λειτουργεί περισσότερο ως βαρίδι για τον τόπο.
Αν συνεχιστεί η κατάσταση, ο νότος του Λασιθίου κινδυνεύει να βρεθεί εκτός της νέας εποχής που υπόσχεται το αεροδρόμιο Καστελίου και ο ΝΟΑΚ. Χωρίς παρουσία, διεκδίκηση και δυνατή φωνή τίποτα δεν θα αλλάξει.
Οι υποσχέσεις που πολύ συχνά δεν γίνονται πράξη, αφήνουν το Λασίθι στο περιθώριο. Είναι ξεκάθαρο πως χωρίς δυνατές, διεκδικητικές φωνές που θα πιέσουν για πραγματικά έργα, το χάσμα με τους υπόλοιπους νομούς θα μεγαλώνει, αφήνοντας το Λασίθι να παρακολουθεί, την ανάπτυξη που χτίζεται αλλού. Το βιώνουμε καθημερινά.
